ANTİK KALE
156- ANTÝK KALE
Lamos Antik Kale’yi, arayýp durdum,
Bilene bilmeyene yerini sordum,
Kývrým kývrým yolu görüp, hýzlý koþtum,
Kaleye çýkamadým, yolu þaþýrdým.
Kaleye gidilmez, dümdüz giden yolla,
Zirveye varýlmaz, bir nefes solukla,
Kayalar üstünde bir dakika mola,
Kaleye varmadým, demdem’den kesildim.
Kalenin düzünde devasa aðaçlar,
Yamacýnda büyümüþ, köknar, ardýçlar,
Yanyana özgürce sýralý, ladinler,
Kaleye ulaþtým, doðaya kavuþtum.
Yalnýzlýk kol gezer, sakinler görülmez,
Kimler geldi, geçti, yaþayan bilinmez, ,
Ýnsanlar gitse de, hayvanlar terk etmez,
Kale aðlar buldum, derinden üzüldüm.
Süleyman Yýldýz’ým kaleyi yazdýkça,
Yerini bilenler, görenler, çoðaldýkça,
Yamaçlarýnda navruz, nerðiz açtýkça,
Luvi bayram eder, özümden sevindim.
Süleyman Yýldýz
(Lemos5303)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.