bazen bazenler el olur, yüreðimi aðzýma, aðzýmý burnuma, getirir, susmak da can bulur,
ne vakittir susuyorum, ne vakittir sessizliðin örtüsünü, üzerimden atamýyorum, ne üþür, ne ýsýtýr, öyle sürrealist bir örtü,
ölü bir candým, mezarý olmayan bir fani, yaþayanlar arasýnda, gözle görülür, yok hükmünde salýnýr,
bütün bunlar aklýmýn ucuna gelir de, ses yürümez, suskunun elinden tuttum gidiyorum, sonra dönüp bakýyorum ben sadece ben, bir boþluðu dövüyorum,
ne el oynuyor, ne ses kýmýltýya harf oluyor, kulaklarýmda çýnlýyor rap rap adýma adým, yürüyen ben miyim ayaklarým mý, olsa olsa kabus… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.