koca þehir dar bize, yüklen yükünü haydi gidelim kervansýz saraylar bizi bekliyor kendimizi yüreðimizde hissedelim elimiz suya deðsin, ayaðýmýz topraða savrum savrum okþasýn saçlarýmýzý rüzgâr yelesinde alev alev harmanýyla baþaklarýn bereketi kucaklayalým esen yelde kem gözlerden uzak
akþamýn ilk serenadý olsun kurbaðalarýn üvertürü sonra gökyüzünü seyredelim; eski dostlar belki aya yýldýza bakarken koyulaþýr muhabbet cezvesi düþer suya yýldýzlarýn fincan gözlerimizden içeriz dostluðun kahvesini dem vururuz Fuzûli’den Hayyam’dan gün doðarken bülbül oluruz güllerde kürkçü dükkâný olmasýn dönüp dolaþtýðýmýz yerler
gel bu þehirden kaçalým bu gece biz yakalým hanlarýn ateþini konuksever taþlarý evimiz bilelim çalý çýrpý yalnýzlýklar bizi bekliyor dilsiz yaslan sýrtýný bir höyüðe elini elime, dilini dilime, gülünü kilime ver nasýl atýlýr gülüm derdi bu þehrin sýrtýmýzdan yük nasýl iner; sus söyleme?!
Þaban AKTAÞ 30.05.2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şaban Aktaş (Homerotik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.