Gökyüzü yanar hasretimden

Allah’ým!

Bulutlar tutuþur gökyüzü yanar
Yaðmur diye hasretin yaðar
Baþtan ayaða sana dönerim
Ellerime rahmetin damlar.

Mühürlenen sinem nasýl açýlýr,
Ýlâhi! Aþkýný ister!
Bir göz aþinalýðý bir anýmsama
bana seni hatýrlattýðý ânda,
çözülür her baðý kalbimin.

Ruhum sevdanda ancak var olur,
sana ait olmadýðý sanrýsýnda
sayýklayan ruhlardan kurtar ne olur!

Gecelerde gözyaþlarýmý bir sen görür,
bir sen iþitirsin sessizlikte yiten sesimi.
Ebede davet eden kullarýný,
Sensin rahmetin sonsuz sahibi!

Kelimeler aciz,
Nefesler sayýlý,
Ruhlar nâkýs,
Ama ümitler sonsuz…

Sana açýlan güller taþýr dünyayý
ellerinde dikenlerle kanayanlar
yüreklerinde seni anarlar
Söyledikçe seni, gül kokarlar…


Sosyal Medyada Paylaşın: