BEN BENİ BEN BANA DA KALDIM DURU BİR SUYA KONAN SERÇE GÖZYAŞINDA
nicedir uykuyum, uyur uyanýk, yoksa uyanmakta zul olan mýyým, güneþ perdelerimi araladý, gören ben miyim, gözümde ki perde mi,
saatler geçti durmadan, yorulmadan, kýpýrdamadan, ses soluk titremeden, heceli geceler ne dudaktan sökülüp çýrpýlýp, ne de çamaþýr telinde salýnýr,
öyle soðuk, öyle donuk, öyle sýradan, öyle cansýz, bir sabah ellerimden tuttu,
hadi bir adým at, hafif bir çarþafý silkele, hadi uyan serçelerin kanadýnda, hafif hafif silkelen, kanat kanat, ben beni ben bana da kaldým, duru bir suya konan serçe gözyaþýnda… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.