veda makamı

Kendimle barýþtým artýk..
Kimsesiz öksüz bir buseyi söküp dudaklarýmdan..
Bohçalara kaldýrýyorum anýlarla birlikte..
Gönlümün arka sokaklarýnda dolaþmayýn artýk..
Varsýn gözlerim incilerini döksün...
Varsýn yaðmurlar ýslatsýn hülyalarýmý..
Varsýn tüm dalgalar götürsün þiirlerimi..
Ben karaya oturmuþ gemilerimi yaktým..

Gönlümün bayramlarý yakýndýr...
En güzel suç ortaðým kalemim benim..
Kaybolmuþ haritalarýn orta yerindeyim..
Hasret hasret beni koynunda uyutan ormanlarým var...
Ölümden korkmuyorum zaten yaprak gibiyim toprak olsam ne çýkar..
Benden sana kalan ne varsa haram olsun dünya..
Bazen güpegündüz kuþanýyorum geceyi..

Kalbimin çöllerinde öyle ateþ yanýyorki..
Bütün vahayý yakarda kimse söndüremez...
Annemede kýrgýným biraz doðarken aðlattý diye..
Ey dünya iyi güzel anýlarým sende kalsýn..
Kasýrgalar kopsada alemde ömrüm alýþýk ..
Acýyan yaralarýmý güllerle sardým..
Senin kirli varlýðýna veda olsun ..

Kýrýk aynalarýn buðusunda hicaz naðmelerle oyalama beni..
Yalan dünya sen döndün ben yandým...
Bahçende gülün olsaydým soldururdun beni..
Gidiyorum en güzel aleme bayramýn olsun...
Ýçimdeki uçurumlara kurban ettin beni..
Ama sana andolsunki bilinmez o meçhulde yaþýyacaðým...
en güzel alemi
KATYA
23.10 .2022



Sosyal Medyada Paylaşın: