Bir gün sen çýktýn geldin, daha öncekilerin ve hiç bir kimsenin asla dolduramayacaðý bir boþluða dokundun bende, içimde benim bile haberdar olmadýðým bir yere.. Bana eksik yanimi gösterdin; Sadece seninle kapanacak bir yaraya.."Bak" dedin "iste tam burasý.. burasý benim evim artýk" der gibiydi bana gelisin. Yüreðimin bütün kapýlarýný açtým sana. Simdi öyle yanýlgýlar ortasindayým ki, her hatýrlayýþ yeni bir yalnýzlýk oluveriyor. Oysa sende bir hayal bile olmadým hiç..iste buna kýrýldým hep. Hiç hevesle yazdýðýn kadýn olmadým. Uyanýr uyanmaz sesini duymak istediðin ben degildim, mutsuz uyuduðum gecenin sabahýnda mutlu olayým diye uzun uzun yazýlar yazmadýn..Sen bende ne kadar her þey sen, bende sende bir o kadar hiçtim. Ben çok kez aðladým . Ciðerlerim boðazlarýmdan koparcasýna aðladým. Odalardan tasarcasýna. Aynalara tükürerek, yorganý Isýrarak, banyoda yerlere vurarak aðladým ve çoðu zamanlarda ise aðlayarak huzurlu bi sekilde uyudum. Kaç kez aðzýmý kapatarak uyudum hiç saymadým ama ben o yýkýntýdan ayaða kalktým. Kabullendim..Ama merak ediyorum, ben en kötü zamanýmdayken sen neredeydin? Yanýmda olmaný istedim, istedim çünkü ben aska degil sana inanmýstým. Ilk defa kisa kesiyorum seni. Ne garip degil mi? Cok zoruma gitti. Anlata anlata bitiremediðim seni ilk defa kýsa kestim. BUDA SENÝN AYIBIN OLSUN..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kzbnkrtp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.