Kocaman bir boþluk hissi.. Ýçimde öyle kocaman bir boþluk hissi var.. Sanki hayatla bir baðým kopmuþ gibi.. Korkuyorum..bu kadar düþünürken seni Aklýmý kaybetmekten korkuyorum.. Kaldýki düþünen ben deðilim.. Ýçimde benimle konuþan diðer bir ben var.. Aklýmda kocaman bir kitap var sayfalar dolusu Aðzýma geldikçe anlamsýzlaþýyor sanki.. Düþüncelerim deðersizleþiyor.. Daha önceden hiç bu kadar sessiz kaldýðýmý Ve sustuðumu hatýrlamýyorum Halimi açýklayabileceðim tek bir kelimem bile yok.. bu halimle yeni tanýþýyorum inan bende bilmiyorum…
Kýsacasý Ben bu sensizlikte sessizlikte “HÝÇ” oluyorum.. KAYBOLUYORUM.. yokluðuna düþüyor beynim.. Ýçimde kocaman bir boþluk hissi Ben hiç birþeyle dolduramýyorum.. Hiç bu kadar çaresiz hissetmemiþtim kendimi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kzbnkrtp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.