Ýnfilak etmeye ramak bir intiharým çoðu zaman Kendi kendimden doðmaya giderim Yollar akar , yýllar boyunca, Bitmez sessizlik , çoðalýr saçlarýmda aklar.. Ýçimin çocuðu büyümez hala
Kendimden vazgeçemeyiþim neden bu kadar aðýr Hiç bir cevap yetmez onu susturmaya !
En çok sevmediðim ne varsa bu dünyada;hepsi ben Ama gizli özneli cinsinden Sýradan bir adýl ardýl býrakmak istemem geride… Kanatlarým hafiflerken… Belki de nergis soyundan gelme yaban bir kýr çiçeðiyimdir ben Ya da beyazda ýþýk, aþka aþýk o gemi güvertesinde bulunan ölü bir kardelen
15 ekim 2013-Gülgün Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
mimoza2023 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.