Diz vurmasý gönülleri titretir,
Bir nârasý yeri göðü inletir.
Perçem atar, yürekleri hoplatýr,
Ünlüdür, þanlýdýr Tavas Zeybeði.
Zeybeðin ünü var daðlardan öte,
Hepsi dost yârâný, düþmana çete.
Bir çakal sürüsü destursuz öte;
Kurtça hörelenir Tavas Zeybeði.
Bakýþýnda daðlarýn serinliði,
Gönlündedir Ege’nin derinliði.
Pek meþhurdur dostlarla yârenliði,
Düþmanýna kýran Tavas Zeybeði.
Zeybeklikte nam yürütür daðlarda,
Nasibi yok ovalarda, baðlarda.
Sanýrsýn yaþamýþ eski çaðlarda,
Tarihten göz kýrpar Tavas Zeybeði.
Topraðýna düþürmez elemi, gamý;
Geçtiði yerlere koyar nizamý.
Bugün de arýyor gönüller seni,
Gözlerde yaþ oldu Tavas Zeybeði,
Ayaklar baþ oldu Tavas Zeybeði.
(15.03.2004)
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.