Kasýmpaþa...
Ne kaldý söylenmedik sana .övmekten baþka,
.översem kýzma sakýn; aþka tutuldum aþka.
Bazen Fatih, Vezneci, bazen de Mahmutpaþa,
Þiþhane’den aþaðý nasýlsa Kasýmpaþa.
Ev sahibim gibisin; gözün, elin cebimde,
Bir gün pazara çýk da; bakalým sorun kimde?
Ne duâlar alýrsýn; kimi dese de"yaþa! "
Þiþhane’den aþaðý nasýlsa Kasýmpaþa.
Eyil emekliye bak, aðzýndan bal akýyor,
Dili eþek arýsý, gözler þimþek çakýyor.
Halkekmek’ten aldýk da, para yetmedi aþa,
Þiþhane’den aþaðý nasýlsa Kasýmpaþa.
Fýrat’ýn kenarýnda koyun keçi ararsýn,
Gördüðün kâbuslarý nasýl hayra yorarsýn?
Yarýn Hak huzurunda derseler sana "Hâþâ! "
Þiþhane’den aþaðý nasýlsa Kasýmpaþa.
Etme bulma dünyasý, bazen hesap ters döner,
Ne ampüller görmüþüz yýldýzlaþýr da söner.
"Niyet hayýr, iþ hayýr" rüþveti koyduk baþa,
Þiþhane’den aþaðý nasýlsa Kasýmpaþa.
Þiþkinliðin hesabý bakarsýn aðýr gelir;
Tulum çýkart, gaz boþalt; þöyle bir güzel geyir.
Bana kalýrsa yeter, biraz kendine yaþa,
Þiþhane’den aþaðý nasýlsa Kasýmpaþa.
09.04.2014
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.