SARHOŞ

Üstümde usul usul yürüyen þu sokak mý
Seslenen kulaðýma, daldan düþen yaprak mý
Pencereler kapanmýþ, birkaç asi ýþýk var
Birkaç da benim gibi aklý yitik aþýk var
Gerisi hep karanlýk, sokak lambasý bile
Oturduðum ýslak bank sanki gelmiþ de dile
Bana bir þey söylüyor; aklým baþýmda deðil
Tutup kolumdan, diyor, ‘hele az daha eðil
Sýcak yataðýn benim, bundan gayrý yoldaþýz
Senle ben ayný yolda, ayný ana gardaþýz’

Kabil deðilim buna, evim barkým var benim
Öteki sarhoþlardan biraz farkým var benim
Meyden deðil, seviden benim bu sarhoþluðum
Birkaç kadeh çekmekle dolmaz öyle boþluðum
Bir savaþta yenilmiþ büyük kumandaným ben
Öz canýna kasteden bir divane caným ben
Ondandýr bunca hüznüm, ondan bunca kasvetim
Çöktü dayandýðým dað, uçtu bütün mesnetim
Kimseye yok zararým, kendime nahoþluðum
Býrak beni gideyim kendime sarhoþluðum

Sosyal Medyada Paylaşın: