Söz

ve aradan çok zaman geçer
ne karþýlýksýz mektuplara cevap gelir.
ne sessiz telefonlara ses verilir,
ne de sahipsiz þiirler sahibine ulaþýr...

oysa biliyordum
herþey zamanla geçerdi,
geçmesi gerekiyordu,
öyle diyorlar!
sabret..!
ama ben yavaþ yavaþ içime yeniliyorum
bilmiyorlar...

içimde acýyan bir yer var,
beni halsiz
beni yorgun
beni kýrgýn býrakan bir acý
belli ki,
ben bir kalbi bulmak için
geç kaldým...

bir süreliðine
hiç kimse olmak istiyorum.
üstelik,
herþeye
herkese karþý durmak,
kalbime batan ruhumun
parçalanmasýna sebep olan
bu saflýktan
kurtulmak istiyorum...

Ve... Ben

Ferman buyurdum kalbime
Kimse içeri girmesin diye
Mühür bastým ýslak yarama....

Söz....
Göðsüme býraktýðýn acýyý unutacaðým

(Kor)
Sosyal Medyada Paylaşın: