KÖREBE
KÖREBE
Selamlaþmayý kestik yükseldikçe binalar
Cam ekranýn içinde aldatmalar zinalar
Normal sayýlýr oldu bu çaðda absürtlükler
Baþa taç ediliyor ar damarý yýrtýklar
Göðün gözü kurudu beþere aðlamaktan
Irmaklar haya eder fütursuz çaðlamaktan
Ölmek için doðduk biz sayýlýdýr nefesler
Esir almýþ ruhlarý beden denen kafesler
Azrail silkelerken hayat aðacýmýzý
Çilelerle doldurduk gönül baðacýmýzý
Zamanýn sürecinde hayatýn çarký döner
Ayýn yüzü kararýr gözünün feri söner
Yetmez aydýnlatmaya yýldýzlarýn ziyasý
Þerha þerha yarýlýr arsýzlýðýn hayasý
Ýblis har ateþiyle benlikleri kaynatýr
Nefsleri parmaðýnda topaç gibi oynatýr
Ýdrakler âmâ olmuþ ortada bir körebe
Nefsi tasallut etmiþ arzular nefse gebe
Sanki yedi baþlý dev içimizde suizan
Vezüv’ü aratýyor gönül daðýndan sýzan
Ey benim asil kaným temiz damarlarda ak
Yetmez mi kirlendiðin yekin de ayaða kalk!
Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.