KABUS...
Aklýmýn iplerinde ne çok kukla
Devri âlem yapan bir rüzgâra
Verip veriþtirdiðim aslýnda
Ýçimde saklý nem ve nam ve ün
Hüzün coðrafyasý askýntý
Hazan reçetesi ve yürek yaralý
Aðdalý sözcüklerden uzak
Hüzne tuzak
Sersemce serildiðim bir düzlem
Ufuk noktasý ömrün
Þerh düþülesi rotasý hüznün
Gölgem ve ben:
Kavgalý deðilim artýk kendimle
Sadece biçiyorum acýmý
Ýçiyorum þükrümü
Yâd ediyorum dünümü
Yakarýþým Rabbime
Derin yarýklar hâsýl oldu
Darmadaðýn yuvam aþka mazhar iken yalnýzlýðým
Göðün kulvarýnda
S/onsuzluðun askýsýnda
Hazana selam çaktýðým
Artýk þafaklarý da saymadýðým
Bir ömre yelken açtým
Gecem gece gündüzüm gündüz
Uyumak istiyorum ve yürümek düpedüz
Ki sakit olsun hayat bunlarla
Budadýðým bir duygu ki
Büyüdüðüm anbean
Hüznüme sadýk kelamý yitik bir günden
Arda kalan…
Hükümlüyüm ve yükümlü
Ömrü adak ölümü t/uzak bildiðim
Günlerden sonrasý elemle sýrnaþýk bir coðrafya
Ýçimde saklý müzmin hüzün ve elyaf acýlar
Manen dönük yüzüm Rabbime
Madden yittim gitti
Ne çýkar ki meteliðe kurþun atsam?
Ne çýkar ki kör kurþunla ölüp gitsem?
Ne çýkar ki bunca acýnýn çýkarýmý
Sanmayýn ki bir þiirdir avuttuðum kendimi.
Mecazi bir firardayým
Yamam yaram ve yalanlarý insanoðlunun
Miadý dolmuþçasýna ömür
Rýzkýma ve kaderime razý
Kederse alaþaðý etmiþken þu hüzünlü bedeni
Bedeller ödüyorum dünüm için
Dirayetimle sýnanýyor ve sýðýnýyorum Mevla’ma
Bir kasa dolusu kurþun
Yaðmalandýðý kadar hayatým
Bilirim de kusurluyum.
Sorusuz bir güne uyandým
Çünkü tek yanýtý yoktu içimden geçenin.
Sorunsuz mutlu sabahlara uyandýðým günlerimi
Nasýl da özledim
Bir dirhem acýymýþ meðer tüm hayatý örten
Nemalandýðým ne var ne yok mutlulukmuþ meðer
Hazan reçetesi aðýr çok aðýr
Saðýr Sultana yaptýðým ç/aðrý çoktan adrese ulaþtý
Münasip bir zamanda yok olup gitmeliyim
Daha büyük acýlar yaþamadan
Yasadýðým ve yazdýðým yýllarýn hatýrýna
Cemali huzur kokan bir güne uyanmak adýna
Yeter ki bir an evvel uyanayým bu kâbustan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.