Gülce Bahar
Gülce bakýr bir bahçede soldu gün
Kulaðýmda uðultusu rüzgârýn
Hiç solmasýn istedim gün ve güne eþ yüzün
Bakýr cezvelerin deminde çözülen büyü ahýnda taþan gönül ,ki hiç eprimesin soluk ve beyaz tüller gibi
Ve sadece dün k/alsýn benden geriye!
Altýn taçlarla þaha kalkmýþ kadýnlar gidiyordu
t/uzaklara
Yeni yetme atlara binmiþ, dolu dizgin,daðlara Gülîzar gönüllerde saklýydý sevgi
Yüzünü hiç görmediðim ak sevda
Yitip gidiyordu yýlgýn at terkislerinde,
Yýlký topraklarda gizil düðün
Yalvaç bir ruhta kehribar ruhlar evriliyordu göðe
Gökte bir yalnýzlýk ki sorma
Vedasý eksik kalmýþtý rüzgârýn bahara
Rüzgârý eþsiz kadýnlarla sevdim hayatý ben
Paha biçilmez düðümde söylenen ahlarda kaldý adým
Göðün yere bakan yüzünden gülümsedi güneþ
Güðsu yüzünde sevdim hayatý ,en çok tozlu kitaplarýn sessizliði dinlendirirdi beni,yoruldum yine de,oturdum kýyýsýna dedemin
Dalgalar denizi döðüyordu
Sabaha kadar dinleyebilirdim sesini
Ninni dansýnda gül pembe nehri
Anne sevisinde sevgin dururdu,
sayfalar sayfalar arasýnda durgun,donuk ýþýklarýnda eksik erguvan
Dua þehri gönül uslanýyor zemheri akþamlarda
Yýldýzlar rüyalarý ebeliyor
Gecelere sýðýnýyor avuç içlerinde yýldýzlar
Sabahlara çok vardý
Akþam oluyordu
Ben zamaný bekledim..
6 Ekim 2020_2022
#apieceofrose
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.