Saatler, suyun dili gibi sessiz Kývýlcýmlanarak uçuyordu ömrün her virajýnda Ölçüsüz kaybolurdu sýrlar ülkesine Ve boyu yükselirdi
Aþk ölçmez Saðýr ile þaþý hýsmýydý paradokslarýnda Çarpýlýrdý nazar oðlan,nazar kýz Elleri yüzleri hep yara Acý çaylar adýna!Kabuk baðlamayan yara Nikahtý sanki boynuna Bir hallaçtý vakit..akþamdý kirpik kirpik Yazgý ve kalp atardý
Zamanýn tozu-pasý Hep evini taþýrdý genzine Denizin im diþleri Gönlü gani çekilirken Göðün yüzü yýrtýlýr Masum bir çocuk Soðukla kardeþ olurdu Nisanda
Ve saatçiii!Daðlarýn týkýrtýsýnda ayar yapardý Onulmaz yaralarýn zirvesinde Salkým salkým Üzüm taþýyan zamanýn rahmine Kadraj ise Kýsa anda en ateþ ayazý þiirlerini üfleyip yüreklere Kanyonlardan geçirenleri alýrdý içine Vagon dolusu Güz çise Kýþ yün þalý Yaz gül yaðý Bahar kedisini Sarkaçlarýn çýkardýðý tik taklarda
Hayatsa gök ekin kýrpýntýlarýný ekerdi topraða Hasadý musalla taþýnda
Sevilay Karaman 01.09.2008 Sinop/Ayancýk *fotoðraf Nice Binzet’e aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil-ay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.