Mu
Bu şehir sensiz
Örselenmiþ bedenime
sensizlikler giyinerek
yüreðimin en hizbe yerindeki yarama
gözlerini gömerim sevgilim .
Ben Hiç bir vapura el sallayamam bilirsin
senden öteye denizlere varmak için.
Çaðýrýrým yokluðunu türkülerle.
Gecelerce tüter durur burnumun direðinde yokluðun.
sensizlik neþter olup þah damarýmý keserken,
sevip sevmediðine yolarým papatyanýn kanadýný.
Þehvetli sokaklarýn içinde hayallerin dizilir,
kör kütük olur, sen olur benliðim.
Öpüþtüðümüz loþ ýþýklý odalar,
baharýn iþtahýyla dile gelir.
Nisan yaðmurlarý konarken gamzelerine
ben baharlardayým karanfiller ise ellerimde
Hala vakit varken gömüleyim oðulsuz ananýn ciðerine.
Boþluðunda sallanan bir beþik gibi,
tüm duygularým seni avuçlar.
Uyurken düþlerim sataþýr yastýðýna,
Ve gözüme bulaþýr saçýnýn Bahar esintisi.
Bir kýyý kasabasýnýn ýslak kaldýrýmlarýnda
çalgýlar çalýnýnca geceye.
Býrak bir dað gibi yaslanayým göðsüne
Yanaðýný dudaðýný süreyim gözüme.
Kurumuþ tenime saðanak yaðmur gibi dökül
Ve birde çocukluktan kalma çalgýlar
faslý hicazdan söylenir olsun þarkýlar
Gel her þeyinle dolaþ sürgün tenimde.
Ah haziran serinliðim çözül þimdi geceme,
düþlerimdeki öptüðün yaralarým kanasýn.
Ve sen Dicle gibi akýp giderken gözlerimden
bu þehir sensizken birde nefessiz kalsýn....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muratcan babacan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.