EMSALSİZ HÜZÜNDÜM...

Manidar bir gülüþtü gökte þakýrdayan yaðmur
Asýlý kaldýðým daraðacý
Ve hala soluyordum hayatý
Hala soluyordum sonbahara teslim bir yapraðýn esintisi
Emsalsiz hüzündüm
Emaresi þehrin
Þiirlerle köprü kurdum yürekten yüreðe
Bazen çemkiren iblis
Þatafatlý yalnýzlýðýma söz eden
Kimsesizliðin dik alasý
Lakin yetiþen biri vardý illa ki

Sökün eden bunca hezeyan
Solduðum kadar soldurmamaya kararlýydým
Ýçimdeki yaralý çocuðu
Kucakladýðým kadar
Koþar adýmlarla teslimiyetim mademki sadece Rabbime
Teskin edendi yine kader
Nemalandýðým kederden akan yaþ
Yasýn ihlali bir yasa misali
Sözcükler kuruyan dudaklarýmdan dökülen
Bir imla hatasý olmamsa ne mümkün
Bayýr aþaðý koþtuðum tepetaklak düþtüðüm
Düþündüðüm kadar düþünülmediðim
Düþkünlüðüm sadece Rabbime

Aþkla ihya edendi yüreðimi madem
Soluk iziydim hayatýn
Silik yüzü yalnýzlýðýn
Ýfasý ne mümkün sözcükler dahi yetmezken
Bir minvaldi ki kaykýldýðým
Bir raptiye gibi yüreðime batan
Hazanýn muadili kalemim
Kalender meþrep i mgelerim
Kaybolduðum kadar kaybettiðim
Kara bir günün ertesi
Yeniden doðmaksa mealim
Mýsralarýmdan sökün eden yüreðim
Ve kederim bitimsiz
Bir batýnda doðan hüzün ve umut gibi

Kararan göðün nemalandýðý damlalar
Ansýzýn bastýran yaðmur kadar
Buluttum ben de adeta aðzýna kadar yüklü
Umuttum aþkýn layýðý ile yaþandýðý iklimde
Aþikâr hazandý muadilim ve hüzün muhatabým
Kayýp bir ceset misali içimi didiklediðim
Hallaç pamuðu ruhumla ýskaladýðým
Mutluluðu sunan yine ve yeniden kader
Ýçimdeki ateþi boca ettiðim kadar
Kelimelerden bir döþek yaptýðým
Her uzandýðýmda vardýðým Ýlahi Makam

Yoksa nasýl mümkün olurdu nefes almak
Nezdinde evrenin
Meali bir hazine ya da bir hazne
Sevk ettiðim hüznün diyetini ödemek adýna
Darp edilen kalemimden arda kalan son damla son hezeyan
Metruk bir heceden uzak
Namert yüreklerden tuzak
Kurduklarý nasýl da aþikâr
Lakin hürdüm ben inandýðým kadar
Yeter ki; ‘’ol’ ’desin yüce Huda…


Sosyal Medyada Paylaşın: