DÜŞ

DÜÞ
Aldý beni bir heves, düþtüm düþ’ün ardýna,
Meðer dünya hiç imiþ, vardým kabir yurduna.
Geçti ömrün yarýsý, uyku ile, düþ ile,
Kýrdým eþim dostumu, dünyalýk görüþ ile,
Kötü sözün darasý, tartýlsýn gülüþ ile.

Zordur gaflet uykusu, uyarsam, uyanýr mý ?
Edeb denen ýrmaða dalýp ta boyanýr mý ?
Gezdim kibir daðýnda, bir akýlsýz baþ ile,
Uydum kendi nefsime, dolu ile boþ ile
Sardý mal mülk korkusu, ASÝ yi telaþ ile.

Sözlerim kendimedir, kendi diyen tutar mý ?
Ýlaç diye verdiðim bu sözleri yutar mý ?
Ârif olan anlasýn, güzel ile hoþ ile
Tutmasýn ha! yoldaþýn dünyalýk sarhoþ ile
Tövbe etsin kayyuma iki damla yaþ ile.








Sosyal Medyada Paylaşın: