Ne yazacaðýmý bilemeden, Aldým yine kaðýdý kalemi elime; Aklýma sen geldin diye. Bu kaçýncý anlatmaya çalýþtýðým seni. Sonrasý her zaman ayný olsa da. Bu gece yine özledim tenini. Anladým baþkasý zararmýþ bana, Gel artýk, beni böyle yalnýz koyma.
Hiç kimse kar ettimiyor. Ruhum hep boþ, hiç kimse doldurmuyor. Akþamlarýn, gündüzlerin de tadý yok. Hele geceler, ýzdýrap dolu. Özledim, hem de çok.
Rüyalar kaldý sadece sana ait. Onlarda uyanasýya kadar teselli ediyor. Yediðimin, içtiðimin de tadý yok. Özledim, özledim hem de çok.
Ýmza : rusty30
Sosyal Medyada Paylaşın:
rusty30 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.