ÜRYAN

Zaman ýþýðýnda dinlenen bir düþünce’dir kalbim
Esrik bir d’okunuþun hasretini taþýyan yaðmursuz gülüþ pýhtýlarý biriktirir,saðanaklarda
Pusuda üryan s’usku
Zaman sýzýsý...
Düþlerim teðellenir tenime
Ýmansýz secde ederim tanrýya
Ederi olmayacaktýr kazasý kýlýnsa cenaze namazýmýn
Yaþamý sevmeyi beceremeyiþimde ayaklanýr asi vadi
Irmaklar þahlanýr
Odalarýn kör duvarlarýnda adým yazýlýdýr...

Korkuluklar sevdaya dair þarkýlarda durur
Baþak tarlalarýnda buðday salýnýr
Ürizgarlar içre salýncaklarda çocukluk... !

Ellerim belirsiz bir gölgenin tenini okþar usulca

Ve yastýklar kirlenir
Gözyaþlarýma tutsak gemiler kalkar limanlardan sýðýnaklara
Neden sahi her sevi sudan iner topraða..!




Önümü iliklerim babamýn tanrýsýzlýðýnda Gözlerime dolar,gözlerimde doðar bulutlar Rüzgâr liri ,ince ipek gömleðine kýrýk kanatlý bir kuþ konar.

Babam gülümser

Zülüflerimi keseli çok olmuþtur
Dudaklarým ince,kýzýl bir sanrýdýr artýk
Telgrafýn tellerine serçeler tüner
O mektup hiç gelmez
O duman tüter yine de!

Yüzümde albenisi zamanýn
Sýraya girerim sýratta
Araf’ta tüm maskeler düþer...


Bir devrimdir gamzelerim
Sana yenik,sende yitik bir zaman uðultusunda unutulur ,unutulur hatýram... Benim de kýsalýr gölgem
Ve gün biter ,sýcak bir öðle sonrasýnda.

Zemheri o gecede yalnýzlýðýma ortaktýr baykuþlar
Kör bir kara kedim vardýr yýldýzlarýn saklandýðý Gece gezmelerini seven
Miyavlar durur sabaha kadar
Elbet bugünler de biter diyen melodilerde avlanýr ceylanî bakýþlý tanrýsal adamlar

Yüzleri yarý gölge
Ýçlerinde sevinç var...

Eski bir zaman þiiri ve son...

28 Eylül 2022_2 Ekim 2022
Sosyal Medyada Paylaşın: