YETER Kİ DÖN

Ah, göz çukurlarýmda saklý o son gülüþ
Hatmettiðim binlerce kitap ne ki
Mademki son kere görecektim seni…
Ýklimden çaldým hüznü
Aslýnda fýtratýmda saklý hüzün ve kaygý
Bir mimoza bahçesi diliyorum Rabbimden
Asla solmayacaðýný bile bile gezinmek içinde
Melodiler duymak sabahýn köründe

Defansý ömrün
Mizanseni yüreðin
Saklý tutulasý sýrlarým yok artýk
Simasý tanýdýk bak, bak bu acýlarýn
Þiarýnda saklý devasa yangýn
Mademki bir kývýlcýmdan çýktým yola

Azat et beni güzel Rabbim
Bu bedene sýðamýyorum git gide
Gidiþler saklý kýrsalýnda yüreðin
Geliþine düþkünlüðüm sevdiklerimin
Bir baþbuðu ise hayat
Bir serapsa gördüðüm gün ve gece
Maviden bir rüzgâr geçirdim sýrtýma
Evet, o rüzgâr ayný zamanda mintaným
Meali ölüm olmamalý da mevsimin.

Kürediðim kürelerce hece
Közümden doðmanýn mucizevi farkýndalýðý
Ve iþte geldi dayandý keder kapýma
Ýzafi bir yolculuk olsun ne olur bu kaygýlý meal
Sancýlarým dinsin
Saydýðým þafaklardan arda kalan hüzün bohçam
Ýçimde yer eden acýlar ve sitem
Elbet kendime
Suçum sabit semiren hüznüm de muhalif iþte neþeye
Göðsümü gere gere sevdiðimin üstüne
Neylerim ben bir baþýma kalýrsam?

Hýzmasý da yok gülüþümün
Solgun yüzüm
Silik el yazým
Ve firarým hayattan
Oysaki tembihliyim öncemden
Vakti gelmese bile gitmeliyim ben
Elbet kendimden
Elbet kendimden kendime yaptýðým yolculuk
Arzý endam eden gecede saklý soðuk esinti
Gecemi gündüz bildiðim
Gündüzümü gece
Þimdi ise aralýksýz ayaktayým yirmi dört saat.

Býçkýn rüzgâra da kýzgýn
Kýyamazken ona dokunmaya
Ne olur keder almasýn onu elimden
Ben benden çoktan geçtim
Giderim de onun yerine
Sarkýtý günün ve iþte eriþkin gece
Gergef misali sarmalýnda sözcüklerin
Dualarým ve imtihaným
Sýnandýðým kadar sýðýndýðým Mevla’m
Yeter ki son bulsun bu sýkýntýlý bekleyiþ.

Bir an evvel de gönlüme ferahlýk dilediðim kadar
Direniyorum hayata
Diretiyorum da sevgiyi
Eksik etmeden umudu
Kol kanat geren bana bir ömür
Karþýlýksýz seven tek insan.

Deðil incitmek dokunmaya dahi kýyamadýðým
Nur yüzlü kadýn nar tanem
Söküklerimi diken
Sarkýtý hüznün
En güzeli gitmek bu âlemden
Alametifarikasý yorgunluðun
Bir kuþ gibi kanat açsam keþke sonsuzluða
Son bulsa yaþým, yasým
Yasa bildiðim sevdiðim gök gözlü kadýn yeter ki
Dönsün ocaðýna.


Sosyal Medyada Paylaşın: