Kalbinde Yer aldığım tarih

Çocuklar aðlarken bebekleri siyah ela gözleriyle
Kadýnlarýn boynu bükük ve elmaslarý sahte
Öyle bir zamandý ýþýk parlýyordu
Eylül ayýnda ilk kezdi belki, ýþýðýn parlayýþý
Sendin yaþlar döktüren gözlerimden
Sonra Shakespeare bir sone yazdý
Sen o soneydin, kendini okudun
Acý sularda boðulmuþ sesinle
O ýþýktýr beni hayatýn kaynaklarýndan koparan
Ben, onun beni aydýnlatmasýný beklerken
Bilmem kaç kez bekledim yüzünde ruhunu görebilmeyi
Her kelimene, tanklara su yükleyen iþçiler gibi
Her kelimene anlam yüklemeyi
Ve bilebilmeyi, kalbinde yer aldýðým tarihi
Bilebilmeyi, varolmayan bir olayýn varolmamýþ tarihini
O ýþýk hala parýldarken gözlerimde.
Gözlerimi kamaþtýran omuzlarýn ve uzun ellerin
Bilmiyorum yaþlar dökülür müydü gözlerimden...
Ruhum anlam kazanýr mýydý
Eðer sen bir istisna olmasaydýn


Sosyal Medyada Paylaşın: