neyi bekliyordum, neden bekliyordum, nasýl güneþi eceliyordum, neden göðü inleten sýzýyý göðsümden, söküp atamýyorum,
günler bozuk plak gibi, hiç bilmediðim bir ezgiyi, dilimde tüylendiriyor, yaban ellerde, yabancý bir dil gibi, kimse birbirini duymuyor,
anlam hükmünü kaybetmiþ, bir yol var, gideni geleni yok, bir gün var, güne deðeni yok, boþ bomboþ bir çuval var elimde, günü günden geceyi geceden söküp atýyorum,
buna da ömür diyorlar, ölünce de, yaþandý bitti, oysa hiç yaþamadým ki, nasýl yaþanýrdý ki, bilmiyorum eski bir çuvalla dolanýyorum, bitti bitti diye diye… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.