Sabah güneþin doðmasýna yakýn eline bir neskafe alýr balkona çýkardýn Kimse görmüyor zanneder art arda iki sigara yakardýn Perdenin ardýnda seni izlerdim Sokak lambasý yüzüme anlamlý anlamlý bakýp kýkýrdardý…
MAKYAJ MALZEMELERÝ ARASINDA
Yoktun Aynaya baktým -nasýl bir telaþ- hala içinde misin diye Yoktun ve beni de göremedim yüzünde
Uyandým -nasýl bir korku- kan ter içinde Bir bavula týkýlmýþým makyaj malzemeleri arasýnda bir yere
Ah benim yalancý aynalarým Ah benim uyanmasý olmayan rüyalarým
KEFEN
“Ben Kýzýldeniz’dim” dedi “hep asâný bekleyen” O an cümlenin kelimelerinden kefen yaptým da önce öldüm gözleri önünde
BAHANE
Senin avcunun içindeki çizgiler uzun Saçlarýn gibi uzun kirpiklerin ve kaþlarýn gibi sevgilim Çocuklarýn oynadýðý ip gibi uzun Emzirilmiþ gökkuþaðý gibi yaðmur ertesinin
Kalpte ve dudakta býraktýðý tat gibi uzun ilk öpüþmenin Ki sýrf bu bile yeter seni unutmamaya ismini bahane yapmak için
Özgür SARAÇ/Râzý 270922denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Râzı. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.