bir sevdaydý bu biraz ebruli biraz beyaz hep yoðun zamanlarýna ittin beni belki yoðun olmasan bir türk kahvesi içip fala bakardýk... denizin bittiði yere geliyordum bazý bazý sözler tükeniyor tekrardan sana varýyordum akþam yeni bir veda sevdan gitmeli diyordum aþký üzüyordum fonda sürekli neþeli klasikler geçmiþe iki bilet kesiyordum dönüþümde senden eser kalmamalýydý aðustos böcekleri gibi hazýrlýk yapýyordum sonra güne... güneþ lekeli mektuplarla baþlýyordum sözüm bitti.. dört mevsim sevmek harcýn deðildi, kelimelere sarýldým iþte final: duygularýn bittiði sözler olur
Ýlknur Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilkom Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.