İÇİMDEKİ İKLİM HEP AMA HEP ANNE...
Göðün santrali elimde ve tuþluyorum dileklerimi.
Manivela bir: irkildiðim
Rotasýz bir seyir annemi düþlediðim.
Yorgun bir ufuk ve umut
Asla pes etmediðim
Hüzün çekmecem ve annem:
Hangisi hangisinin içinde?
Derdest olduðum bir sabah mý annemi uðurlamaya saniyeler kal?
Yoksa akþamdan kalan bir tabak çorba mý?
Annemin elinden
Ama o içmedi bense acýkmadým
Ama çok susadým çok
Sustuðum kadar susadýmsa vardýr elbet zamaný
Kürediðim þunca sözlük ne ki ne?
Neyden mi ibaretmiþim?
Ýçimdeki iklim hep ama hep anne.
Bir tuþa dokunup kapýda beliren adamlar kadýnlar
Adýnýn ambulans olduðunu fark ettiðim anda.
Kuþ gibi uçacakmýþçasýna annem
Ýklimler farazi
Sevgi sonsuz
Ümidim saklý
Çok hýrpalandým ama…
Annesiz bir iklimi ne ederim ben
Hele ki içemediði çorbasý bekler mi onu soðumadan?
Arayý soðutmadan görmeliyim annemi
Ve iþte geri sayým baþladý:
Sadece beþ dakika bana sunulan
Ýyi ben ne ara okþayacaðým saçlarýný?
Ne ara anlatacaðým destaný mý?
Bükülmez deðil bileðim
Bile bile ben en çok annemi sevdim.
Lafügüzaf
Hasretin çanlarý çalarken
Hýrpani varlýðýmla çýktýðým o dik yokuþ
Elbet dik baþlýyým da
Ben vermem annemi yaban ellere
Ben giderim hem de öyle bir giderim ki kendimden
Defalarca gitmedim mi hem öncemde?
Ve iþte annemdi beni o dipsiz kuyudan çýkaran
Dilinde yüreðinde sureler
Kýyama duran her ezan vakti
Teselli babýnda yazmak deðil benimki
Çünkü ben þiiri de annem kadar sevdim
Hem söz verdim anneme:
Asla kýrmayacaðým kalemimi.
Benim iz düþümüm
Benim recim edildiðim
Ýfa ettiðimden öte ibrazý içimde saklý o devasa sevginin
Mademki sevmeyi de annemden öðrendim
Sevip saymayý
Kimsenin arkasýndan konuþmamayý
Rabbim duy sesimi hep duyduðun gibi
Sensin benim dayanma gücüm
Titreyen nefesinde annemin ben saklýyým
Aldýðý her zor nefes
Ve attýðým her adým
Attýðýmý atamadýðým sattýðýmý satamadýðým
Kimliksiz beni kayýtsýz þartsýz seven kadýn
Çünkü o, benim annem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.