GÖNLÜMÜN SESİ
Yüreðe saplanan, acý sözlerin.
Beni benden alýr, her gün bitirir.
Gönlü yaralayan, sivri dillerin.
Þu ruhumu bilinmez yere götürür.
Sana kýyamazken, sen yýktýn beni.
Acý sözlerinle inan, hep yaktýn caný
Bilinmeze giderken, bu aþkýn sonu.
Gözlerimden kanlý, yaþlar akýtýr.
Mutlu olacaksan, devam et böyle.
Nedir bu hallerin, derdin ne söyle.
Al yüreðimi istersen, ateþle daðla.
Yaþlý gözlerimi bir, meçhule bakýtýr.
Artýk dayanacak, gücümde kalmadý.
Ne yaptýysam gönlün, mutlu olmadý.
Anladým’ ki benimle yüzün gülmedi.
Garip gönlüm, umudunu yitirir.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.