GÜZ MEVSİMİ

Güz ayýnda düþen. bir yaprak gibi.
Savrulup’ da dört bir yana giderim.
Mehtapta parlayan, yýldýzlar gibi.
Iþýðým kaybolur, kayar giderim.

Güz ayýnda solan, güller misali.
Aþkýn ile lal olan, diller misali.
Gezerken yollarda, deli misali.
Meçhule doðru, çeker giderim.

Aþkýn rüzgar gibi, deðer tenime.
Kapýldým giderim, sevda seline.
Hasretin aðrýsý, çöktü soluma.
Takvimsiz günlerde, yaþar giderim.

Yine bir hüzün, çöktü göðsüme
Yüreðim dayanmaz, aþkýn yasýna.
Ben kaçtýkça dertler, gelir üstüme.
Bir miskin misali, yanar giderim.




Muhsin SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: