En büyük hazzý, içe kapanýk bir yýlanýn, Kendi kendini sarmalamasý, Kendi kendini ýsýrmasýdýr.
Dýþa açýk bir yýlanýn en büyük hazzý ise, Ya baþkalarýný ýsýrmasý, Ya da kendini baþkalarýna ýsýrtmasýdýr.
Ýki türlüsü de engel deðildir deri deðiþtirmesine, Deri deðiþtirir, kendisiyle savaþýk olduðu günlerde... Isýrdýðý bir baþkasýnda býrakýr diþini, kilitte kýrýlmýþ anahtar gibi, Kendiyle barýþýk olduðu günlerde...
Kendimizi tanýyabilelim diye çýkar karþýmýza baðda bahçede, Bir mektuptur posta kutumuza býrakýlmýþ, pullarý dökülmedikçe...
Mersin Üniversitesi, Mersin, 2002
Kaynak: Gezgin, U. B. (2007). Gezgin Þiirleri (2000-2005) [Gezgin’s poetry]. Lulu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
UlaşBaşarGezgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.