Buðulu bir Nisan sabahý. Deniz gri. Martýlar henüz uyuþuk. Kuþlarýn cývýltý sesleri. Papatyalarýn,gözleri kapalý. Ýþte,seni yaþadíðým bir bahar sabahý. Ben taþlarý sayarak yürúyorum. Uyuyan papatyalara seni sordum. Fuþya rengi erguvanlara takíldý gõzlerim. Ne muhteþemler,binlerce tomurcuk. Yaþanmasý güç sevgiler gibi. Yine kör içimde,yine isyan var. Kime? Neden? Hep meraktayým. Sebebi senmi olmalýsýn? Vuslat mý? Õzlemmi? Hasretemi ,? Ýsyaným. Hep meraktayým. Sebebi sen mi? Olmalýsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ünzile Yamak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.