Adı Olmayan Şiirler - 16

incinebilir aþklar taþýyordum zulamda
büyütemediðim çocukluðum volta atýyordu
hayata bir türlü tutunamayan düþlerimde

ranzamda
yastýk altýnda saklardým hep
yar kokan mendilleri

hatýrlýyorum da
vakitsiz almýþlardý içeri
aþktan suçlu bulmuþlardý gülümseyiþlerimi

görüþe çýkarken
postalým mavi düþleri tutardý
beton zemine çizilmiþ karelerde

ve
hep görüþ gününe denk gelirdi
müebbet hapsin hücre cezalarý

bu yüzden sevmekten kaçýp
tutsaðý olmuþtum kirli battaniyeye sarýlý terk ediþlerin

görüþüme gelen sevgiliye
hangi þairin þiirini okusam
yaban kalýyordu
ona bakan gözlerimin tarifinde
kendim oturup yazýyordum
onu anlatan þiirleri

bu sefer de
gardiyan kontrollerinde kayboluyordu sözcüklerim

aþk
anarþist bir direniþti yüreðimde

ve
ilk sevgiliyi kaybetmiþti
o küçücük eyleminde

direnen isyan eden
ve
büyümek istemeyen çocuklarýn
sloganlarý sarýyordu hücremi

ben
ansýzýn bastýran
isyan dalgasýnda
kaybediyordum sevgiliden aldýðým
mor sardunya kokulu geceleri

aþký
sürgüne gönderiyorlardý
bensizliði bilsin diye

ve
hasrete sürgün
taþlar arasýnda açan
papatya gülüþlü çocukluðum
yapma
dercesine bakýyordu
demir kapýnýn ardýndan
onun böyle sürüklenerek götürülüþüne

hücresine
yalnýzlýklar sýkan hortumlara sarýnýrken
bedenim

sevgilinin yokluðuna üþüyordu
ve
suçlu buluyordu
sevginin aþka sürgün hallerini

vakitsiz açan çiçeði
vuruyordu
direniþi bastýran jandarmalar
içimdeki aþk ölüyordu
kanayan çiçeðin
kýrýlan bedeninde

oysa aþk
ölümsüz bir terk ediþti hücreleri

ve
aþka teslim ölüyordu
müebbet hapse vurgun yiyen
düþlerim

Sosyal Medyada Paylaşın: