EŞİME

ÉÞÝME
            Yusuf Yýlmaz
Ýyi ki ben seninle yaþadým
Unuttun mu zannediyorsun
Betim  benzim solduðunda
Ciðerinden gelen bir sesle
Ah deyiþlerini ...
Beyaz  mavi  kurdelasýyla
Torunun okula giderken
Dedesi diyerek
Ýnleyen naðmelerini...
Sabah kahvaltýsý  hazýr olmadan
Sofraya bensiz oturamazsýn diyerek
Tatlý Sert çekiþmelerni...
Telli duvaklý resimlere bakýp
Ömrümde bir defa oluyor
Yokluðumuza raðmen
Ýç çekmelerni...
Aslýnda benden yana olduðunu biliyordum
Ýçimden ben  de sana hak veriyordum
Çocuklarý hep el üstünde tutuyordun
Saçlarýný süpürge  endiþelerini...
Hayatýmýz  gurbette geçmiþti
Sürgün yýllarýydý
Hamile vaziyette
Tek baþýna  otobüse biniþlerini ..
Ama ben senden ayrý
Boðazýmdan  hiç bir þey geçmedi
Bir haber gelse yaban ellerinden
Kanat çýrpýþlarýný...
Herkes uçtu  gitti yuvadan
Hüzün, sevinç,  dert..
Sen benim ben de senindim
Biraz mahzun biraz umut  biraz
Aðlamalý  bakýþlarýný...
Hiç yemek tuzsuz olur mu?
Biraz dargýn biraz cilveli biraz nazlý
Bir odadan bir odaya kaçýþlarýný...
Iyi ki seninle çýktým bu yola
Biraz zor biraz çetin biraz engebeli
Iþýl ýþýl  gecemi gündüzümü
Ýy i ki seninle yaþadým.





Sosyal Medyada Paylaşın: