UYAN

Büyüktü, kahramandý Türk Milleti,
Hep baþ olmaktý en büyük hasleti,
Bir avuç Sýrp, Ermeni rezil etti,
Baþ olmayý unutup da, kuyrukta gezeni.

Bütün dünya gelirken peþimizden,
Gaflet uykusu tuttu ensemizden,
Kükreyip, korktuk kendi sesimizden,
Uyandýrýn bu gaflet uykusunda gezeni.

Uyuduðun yetmez mi bunca sene,
Bir defa silkin, uyanmayý dene,
Bak, kandýrýyorsun kendinin gene,
Allah aþkýna, býrak elindeki mezeni,

Dünya batýdan, doðuya dönüyor,
Bir bak, Bosnalý, Çeçen ölüyor,
Vatan zaten cayýr cayýr yanýyor,
Býrak artýk milletin derisini yüzeni.

Niye uyanmazsýn, taþ mý kesildin?
Þimdi sefilsen, eskiden sefirdin,
Hani, birde geleceðe kefildin,
Bahar geçmiþ, bari boþa geçirme hazaný.

Rabbim, Ýslam’ý hep korusun diye,
Müjdeler göndermiþ peygamberiyle,
Böyle Milleti býrakýp tümüyle,
Alkýþlama bari Ýslam’a mezar kazaný.

Dur da biraz düþün, sen kimsin, nesin,
Dinle! Tarihten gelen senin sesin,
Unuttun mu? Sen Asým’ýn neslisin,
Ne çabuk unuttun Ýslâm’a kefen biçeni.

Türk Milleti Ýslâm’ýn son askeri,
Kurtarmaz isen þimdi Çeçeni,
Vurmazsan Bosna’da ýrza geçeni,
Sonra gelip ister Ýstanbul’unu, Rize’ni,

Ruhun arýnsýn artýk pis bedenden,
Biraz feyz al mezardaki dedenden,
Büyük hizmet bekliyor Millet senden,
Al eline kalemi, yeniden yaz Lozan’ý.

Kalmasýn artýk içimizde korku,
Olmalý doðruyla yanlýþýn farký,
Tersine dönüyor düzenin çarký,
Deðiþsin çarkýna tükürdüðümün düzeni.

Hasan OVAK 1995-ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: