varsýn kýrýlsýn gözyaþým dolu dolu
beton duvarlarýnda mazinin
aldýrma kýsýlan göz bebeðime
ne arar ardýnda bilinmez
tamtakýr sevda enkazýnýn
görmemek içindir.
hissetmese de
göðsümde çatlak duvar
çarpmalar tuz buz
yürek yangýnýna hasým
yine ayakta geçer temmuz
çalar kapýmý sonbahar
sonra kasým.. sonra kýþ
kar erir yüzlerimde
çizgisi nakýþ nakýþ
umursama...
döndüm acýmasýzca yönümü
yaklaþan eylüllere
sabýrsýz naðmeler biriktirdim
leylak kokan güllere, avaz avaz
dilimin taa ucunda
yakýndýr haykýrýþým
alýþkýným
yetiþemesem de ardýndan
tutuþup giden her baharýn
biraz mahzun.. biraz þaþkýn
aþýlandým yanýk yarasý özlemlere
okþarken karanlýðý akþam yeli
serin sessizliðindeyim aþkýn
sensizlik vuslata gebe
düþteyim
fena deðilim!..
hilmi yazgý
31.01.2007 / almanya