Saçaklarýndan hüzün akan bir mevsimin gölgesinde Bir sonbahar aralýðýnda Sigara dumaný renginde bir gökyüzü altýnda Yalnýz ve ýssýz bir kuytuda Eylülü incitmeden Yapraklarýnýn üzerinde tepinmeden Özlemler biriktiriyorum yine ölümüne Ve ölümler erteliyorum kýþlara Daha deðil, daha doðmadý güneþ üzerime Daha gün yüzü görmedi yüreðim diyerek Avutuyorum gönlümü az daha dayan biraz daha Yaðmurlar yaðacak diyorum Kuraklýða inat sulu sepken yaðmurlar Zilzurna ýslanacaðýz aþkýn altýnda daha Coþacak diyorum sevda denen ýrmak yataðýndan Doyacak karný yetimlerin kapitalizme inat Ýlahi bir nefha üflenecek ölü ruhuma inanýyorum Sûra üflemeden Ýsrafil denen melek Yeniden dirileceðiz inanýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.