Ve yaþamak diyorum; yaþamak da sana dair ölmek olup çýkýyor sonra
Ve ölmek: kurtulmak acýlardan yalanlardan, dolanlardan hýnca hýnç yalnýzlýktan kurtulmak...
Ve ölünce diyorum sonra; bir hüzün çöküyor göðsüme ay ýþýðýný tutamamak bir daha dokunamamak rüzgarýn saçlarýna avuçlayamamak yýldýzlarý elin gibi
lanet bir hýçkýrýk týkanýyor boðazýma görememek seni duyamamak sesini...
Çöküyor gece üzerime bir ihanet gibi bu türkü ölümün habercisi bu þiir yalnýzlýðýn senfonisi gözlerimde Nuh kýyameti darma duman kalbimde boþuna bir yaþam belirtisi
Bu þiir yalnýzlýðýn senfonisi...
Naçizane yürek sesimi güne taþýyan seçici kurula ve bu isyaný okuyan beðenen yorumlayan þairlere teþekkürlerimle.
Ayrýca beni þiirle tanýþtýran ve barýþtýran deðerli þair Neva Ney Hanýmefendi’ye ve bu isyanýn yazýlmasýnýn müsebbibi olan kalbimi kýran herkese de ayrýca ÞÜKRANLAR...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.