Hoş Geldin -20-

Levlâke levlâk kutbundan yankýlanýrken güneþin doðuþu,
þiirler derdest eden bir kurþun kalemin burcundan,
ve hüznün membaý bir diyarýn sükûnetinden.
kar yaðarken lapa lapa güneþin üzerine
bir hüzün gemisi sessizce demir atarken,
dünya denen limana gâlu belâ kentinden

Sen ey acýlarý þiir diyarýnda kayda geçen!
hüzünleri kalemine emanet bir ülkenin,
kurak coðrafyasýnda kalemiyle þiir emziren
sen siyahlara maviler giyindiren ey!
doðdum diyen güneþi doðumuyla söndüren.
açlýðýný kör duvarlara susan çocuklara,
heybesinde yankýlanan feryatlar taþýyan ey!
sevdasýný haykýrmaktan muzdarip yüreklere,
þiir kuyusundan kürekle su taþýyan…

Sen doðdun, güneþ doðdu, ay doðdu
yýldýzlar doðdu, ilkbahar oldu…
gölgen düþtü Kudüs mabetlerine
ve karadenizin hýrçýnlýðýna.
bozlakta acýklý bir türküye yansýdý sesin
afrika’nýn her bir köþesinde yankýlandý nefesin.
ses verdin duvaðý boyundan uzun çocuklara,
savaþýn yetimlerini okþayan sözlerinle.
mezopotamya’da barýþ türküleri söyledin.
zemherisi mermi gibi keskin bir þehrin,
ayaz soluyan sokaklarýna düþtü güneþin
lehçesi maðrur bir kentin
taþ duvarlarýna yansýdý gözlerin
ve her dinden her ölümlüye

Bir yol gider þimdi senden ötelere
açtýðýn surdan, yýktýðýn sýnýrdan öteye
sende baþlayýp sende biten kelimelere
cenahý olmayan bir devrimle garipler sofrasýnda
tayyi mekân ruh-u cemalinle
miraca çýkaný izler þimdi Kabe’de gözlerin
ve dönüþte aksa yolunda þehadette ellerin
yetimin gökyüzüne açýlan ellerinde olan ellerin
öksüzün tebessümü unutmuþ dudaðýndaki parmak izlerin

sen ey hüznü gözlerine libas edip giyinen
nemli irislerinde mavi düþler biriktiren ey!
ey kýþ baðrýnda sýcak ülkeler saklayan
doðdun bir cemre zarafetiyle karakýþýn üzerine
bir secdenin sükûnetiyle sardýn kapanmaz yaralarý
ki geldiðinde ölüydüm, iþitmedim ayak seslerini
sancýsý kör jiletlere muzdarip gözlerime
þifa taþýyan esmasýydýn Yaradan’ýn
nurdan þiirler taþýyan halelerle

Namahrem uykulardan tabiri caiz hülyalara
azýðýnda kefen ve cebinde þiirlerle
vakt-i namüsait bir kentin sessizliðinde
çýkageldin sen, dilinde umut, dudaðýnda þarkýlarla

Sen! Levlâke levlâk kutbunun betimsiz güneþi
Rahman ve rahim olanýn eþsiz eseri
Sen! sebepler âlemine hoþ geldin






Sosyal Medyada Paylaşın: