DEMEM O Kİ

iki iskele arasýnda
dalga uzadý
taþmýyor / hiçbir yere
duruluyor
bir huysuz duygu sokuluyor içime
ve bekleyip duruyor benimle
git gide artan soðukta
bilmediðim bir korkuyu
biriktiriyorum
içime vuran yansýmada
geri/ ye bakýyorum
bahar daðýlmýþ denizin üstüne
görünmüyor deniz
orta þekerli bir sabah
sasý öðleden sonrasý
ikindi demsiz
gün ýþýðýndan
irinli yaralar devþiriyorum
yaz leke býrakýyor ellerimin yüzünde
bir köpek salýyor kuduz imlerini
üzerime üzerime

demem o ki
biliyorum
geçmeyecek aðzýmýn acýsý
dolacak avuçlarým nar tanelerinin ekþisiyle
pekiþmiþ bir yalnýzlýk benimle
Mart yine kandýrdý bademleri
toplanýp gitti yaz kurumuþ papatyalarla
denk yapýp sarý kantaronlarý
koydum baþucuma
keþkelerle nicedir küsüm
rüzgâr çoktan gitti çýrpýnarak
býkmadý begonya ve fesleðen
pencere kýyýsýnda uyumaktan
hüzne yazýlmaktan
dalgalar hep küs, martýlar aç
yapraklarýna yaðmur iner derviþ eylülün
yaðmur sesinde kýrýlýr gamlar
her þey hayal olur
gece suyu çizer saçak saçak
sarmaþýk göçüp gider sapsararmýþ alýnlardan
hazan son yaprakta düðümlenir
kýrýk rüzgarlar bozkýrlar boyunca sürüklenir
yosun çöl korkusu ile kývranýr
yazýn sonsuz sýzýsýnda kum yengeç izleri taþýr
sýrtýnda
günleri karalanýr kýþýn
denizde de bildik renk gidip gelmekte
yunmuþun derisi çürür
ýramýþýn önünde yol tuzaklarý
diken incitir ayaklarý –ný
ölümü onarmaya yetmez ibriþim
uçar uçar
sabah uçar
akþam uçar
bir tek gün saklanýr
kovulan kuþ kanatlarýnda
demem o ki
þairin küllüðünde birikir
eski nefeslerden üflenmiþ zaman
güze ulaþmýþ baðlar tadýnda
hala korur sýcaklýðýný



FATMA LEYLȂ DENÝZ
10/06/2021

Sosyal Medyada Paylaşın: