YETER Kİ BIRAKMA ELİNİ ŞU ACİZ KULUNUN...

Sevginin rüzgârýdýr içime esen
Dýþ sesin baskýnlýðýnýn nazarýnda sözcükler de eser bir bir
Cüret ederim sevmeye daha çok sevmeye ezelden
Maviden turnasýyým göðün
Mintaným da mavi gökte saklý ruhum gibi
Aþikâr seviyorum insanlarý.

Mealim ve mazlum yüreðim:
Elimde deðil Rabbim ben sevdiðim kadar mutluyum
Ve sensin bana bunu öðreten
Gözümü açtýðým andan itibaren
Hazzý hayatýn nasýl çýkardý hem?

Hüzün küfemse aðzýna kadar dolu
Ruhumda saklý kâinatýn ve sevginin koru
Rüzgârým ben
Suskun mealim
Hazin yüklü günüm
Yarýnlara ise Allah kerim

Delik bir yürekten akarken bunca sevgi
Ve iþte tamir etti evren delik kalbimi
Büyüdüðü doðru sevgimin ve umudun ve yaðan nurun
Yâd edilesi mazim
Sevecen yüzümde açan güller
Sevdikçe mutluyum madem
Caným yandýkça da daha çabuk varýrým menzile

Hükmedensin, yüce Rabbim
Benimse ruhum nüktedan
Ýklimlerden iklim beðendim
Her günüm varsýn olsun hazan
Elbet bahara da ereceðim
Belki bu gün belki yarýn
Yarenim kalem sözlendiðim felek
Acýda ihtisas yaptýðým kadar acýtmamalýyým hiçbir kalbi
Yýkamam asla Kâbe’yi…

Ah, yüce Mevla’m ben herkese benzemeyi sevmedim
Bazen denedim ve iþte hiçliðimi özledim.
Hiçliðin neferidir kalemim
Var olmamsa sayende
Ayakta kalmamsa büyük hazine
Havsalam almaz bazen kullarýný
Hazanda saklýysa satýrlarým
Baharýn coþkusu ile sever yazarým
Hem yazým ben hem de yazgým
Mevsimlerden fal tutanlara da benzemem
Mevsimlerden þiirler tutarým
Þiir olup akarým hayatýn ýrmaðýnda
Ýman gücüm ve bitimsiz sevgim
Ne gerek yanlýþa düþenleri yargýlamaya?

Beþer þaþar.
Beþi bir yerde duygularým.
Ant içtim ben bir kere sevmeye bir ömür
Ar bildim sevgiyi ve doðru sözü
Kýyama durduðum her an
Anýlarýmda saklý binlerce hazan
Yâd edilesi dünüm
Mefkûresi ömrün
Ýmha edemesem de kötülüðü
Hala temiz kalmamdýr beni ayakta tutan
Hem yalnýz hem masum hem mazlum
Mademki hüzünlü yüreðimi en çok sevensin
Sevdiðim kadar insanlarýn yüreðine
Hele ki: ol, diyensin
Olmazsa olmazým sevgiden üreyen iman gücüm
Sadece bu cihan olsa ne ki?
Mademki iki cihandýr bizleri bekleyen
Yeter ki býrakma elini þu aciz kulunun.

Dünümden beri ben senin varlýðýna tutkunum
Yarýnlara Allah kerim ve sözüm söz ki:
Daha çok seveceðim ama bu sefer kendimi
Mademki bu can emanet bana
Hamt ettiðim kadar mutlu huzurluyum
Sana koþtuðum yolda



DOSTLARDAN ÝNCÝLER

Yediðim ekmekten
Ýçtiðim sudan,farkýn yok bende
Ruh desen zaten emanet
Durduðu süre bu ten’de (Hüseyin SABAN...TEÞEKKÜRLER HOCAM
Sosyal Medyada Paylaşın: