Düşe kalka

Hep benden daha kötülerini örek aldým ben
Þükr etmeyi öðrendim
Hayatý isyan etmeden yaþadým ben
Direndim hayata
Havayý sevdim suyu sevdim günümü gün eyledim.
Yaþamayý sevdim bu günlere geldim ben

Karaya ak , aka kara demedim
Neysem ben hep o oldum
Yaþlandým bastonu kendime dost edindim
Ve ben daha!
Nice, nice emellerimden vaz geçtim
Bu günlere öyle geldim ben

Ne yaþadýðým belliydi ne yaþamadýðým belliydi oysa
Umut denizinde bir dama su gibiydi umutlarým
Çarpýldým dalga, dalga kýyýlara
Kayalara
Yel buldum, savruldum karlar yaðan daðlara
Yine de hayatý sevdim ben

Canýmý yaktýlar diþimi sýktým
Asla
Asla isyan etmedim bana düþman kötülere
Hayatla savaþtým savaþmam gerektiðinde ben
Bir de kendimle savaþtým
Düþe kalka yýkýla, yýkýla, bu günlere öyle geldim ben.


13 Eyl. 22










Sosyal Medyada Paylaşın: