Solgun Gülüş

Yüzünün göðünde keskindi rüzgârýnda yürüdüðüm yol
Yol bana saklýydý
Sen yaðmurlara

Eliboþ döndüm serabýndan o çölün
Þimdi uzaklarýn adý sen
Þimdide sen vardýn ve sonrasýnda sýðýrcýk kuþlarýnýn albenili gülümsemesinde boðulurdu güneþ
gökyüzüne aþýk olmam bundandý
Çocukluðum bundan !

Sen vardýn masallarýmda
Uzaklar
Yakýn oluyordu senli zamanlarda
sonra
Soðudu parmaklarýmýn dikeni,öksüz ülkem,gül dökümünce evren
Dikenli telle çevriliydi memleket dediðim katranlý yol
Kalbindi
Kalbin kalbimdi iþte
Ayný çeþmeden su içmiþtik
Ötesi yoktu
Yeterdi bize zaman
Þarkýlar yeterdi
Kapýlar kapalýydý
Avlularda geziniyordu genç gölgem
Çocukluðum bisiklet sevdalýsý
Arada bir misket oynuyordu
Gözleri göðe bakarken !
Ve henüz erkendi sana bu kadar yakýnken !
Üþüyordum sebepsiz

Ve ellerim soðumuþtu yeniden
Bilmemezliðin ardýna saklanacaktýk hani birlikte !
Umut boþ bir þarap þiþesiydi kýzýl
Gök kýzýldý
Gölge kýzýl
Umudun unutuþunda sakladýk yitik zamaný
Yýlký atlarýný kutsadýk kalbimizin ak teninde
Bileklerimize yakýn durdu býçaklar
gülücükler kalbimize yakýn !

Bulutsu gözlerinde dinlendiriyorduk rüyayý þimdide
Ve sonra... ve sonrasý
Her yer ýþýktý
Ansadýðým zamandaki solgun gülüþ sen oluyordun
Bilmiyordun
Bilmemiþtin
Bilmeyecektin

Vakit çok erkendi
Gelmeyecektin

6 AÐUSTOS 2017
Sosyal Medyada Paylaşın: