ýssýz bir yanaþma sabahýn
duvarlarýna iþ(l)iyorsun
-çarpýlacaksýn-
az öte/de mekruh mezarlarýn
dilbaz efendileri
kýrk dereden getirdiler suyu
-yýkanacaksýn-
zaman çocuk gibi oynayacak
ikindinin kucaðýnda
yatsý burkulacak
akþam zaten her akþam sokakta
seni sabahlar paklayacak
-imam öðlen kendi kazasýnda-
ölüp ölüp
yine öleceksin
sen kendini
böyle temizleyeceksin
-bende-
ölüm uyku mu?
kirpik yosmasý
deðil mi ki oynaþacaksýn
bekle sýraný
direncin intiharýný kýrýyor sevmelerin
bir de alýp baþýný gitmelerin
sokaðý dönüyor
önce kokun
ardýndan nefesin
adýmlarýný karýþtýrýyorsun
mahçup bakýþlarýmýn
gözlerim kardeþ kavgasýnda
önce kim görecek acaba
iki renk bakýþlarým
kutsallýðýný bozuyor
adýnýn hecelerinde
tam da aklýma düþmüþken
-sen-
kýrýklarýný topla
kýrdýklarýn kalsýn
nakarat kýsýmlarýn yansýn
adýma süzüldüðün geceyi hatýrla
yaþ/lanmýþsýn
ne kadar büyüdüm sende
-söylesene-
hangi elinle çizdin bana ait ihaneti
ve hangi gözün bana düþman
diðeri daha çok seviyor diye beni
hangi dudaðýn daha az kanýyor
aðlamaya müsait çýðlýðýn
neden sessiz
ve neden yine bana gidiyorsun
kýrýklarýný kurumasý için saçlarýma as
kýrdýklarýný yine koynumda uyut
-o sokakta-
anlamýyorsun
sen beni geçtin
de
ben senden geçemedim
-çýkmaz aþk sokaðýnda-