"Bir terk ediþin var ki içimde, çiçek açtý acýlar Bu hangi ilk, bu hangi son, bilemedim þiraze*
Demiþtin ya Mektubunun birinde Ne ilkti bu, ne de son oldu Yalnýzlýk rýhtýmýnda Öksüz kalan Yol gözleyen bu sevdam Ayrýlýða esir düþtü bilesin Yokluk þehirlerinin Kör sabahýnda Özlem çiçekleri Bir bir açarken istemsiz Günler, günleri Aylar, aylarý Yýllar, yýllarý Kovaladý durmadan Ben ayný yerde Ben uykusuz Ben susuz En kötüsü ise Bir zamanlar, kahkahalarýnýn çýnladýðý Bu yerler Sessiz ve ýssýz
Biliyor musun Þimdilerde bir yaradýr Sol yanýmda sensizlik Ne rüzgarlar okþuyor saçlarýmý Ne de ruhumu okþuyor þarkýlar Bir kýsýr döngüdür Hüzün nöbetleri yürekte Bir baþý bozuk beladýr efkar Her gece Þiþelerde aratýyor huzuru Ama Ne mümkün Battýkça batýyorum Hüzün kumsalýnýn bataklýðýna "Gülü soluncaya Seni ölünceye kadar" seviyorum Diyen sen Sensizliðe mahkum etin beni Bilmeden Mutluluk, huzur kalmadý elimde Yok satýyorum iyi mi Bir ben bilirim bu yokluðu Yine bir ben
Sensizliðe müebbet yemiþ Bu yüreði Ýster yok say Ya da Geliþinle sevindir
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.