O Şiiri Hiç

O þiiri hiç yazmayacaktým!
Uçurmamalýydým kanatsýz kuþlarý
Daldan dala
Sonra da mavi göðüne...

Gözlerinle gülücükler saçtýðýnda
Yudumlamamalýydým aþk þarabýný!
Bak, artýk güneþ batýdan doðuyor
Bütün doðrularým bir yalana saplandý
Kuþ aklýmdan gözlerin çýkmýyor.

Býçkýn delikanlýlar ellerine orak almýþ
Biçerken solumu benden
Býkkýn ihtiyarlar oturmuþ
Aðýtlar yakýyor
Vakitsiz gidiþ vaktime...

Ellerimi yüzüme sürüyorum
Suretim dökülüyor yerlere
Ve biliyorum,artýk bahar uðramaz
Ayazlarda dahi çiçekler derdiðim
Gönül bahçeme.

Susmak,yaþamýn ölüm yüzü
Kapanýyor sevgili
Kapanýyor artýk
Ýçimdeki þairin gözü.

Özüm sen
Ölüm ben
Yaþadým sandýðým her þeyden
Boþuyorum kalbimi

Seni
Terketmeden.

O þiiri hiç...

Hüzünbaz
Sosyal Medyada Paylaşın: