Varlığındaki Yokluğun
Baþýný hafifçe kaldýrdý ve
“Beni seviyor musun?’’ diye sordu
Adam hiç beklemiyordu bu soruyu
Bir an için tereddüt etti çünkü biliyordu ki onun duymak istediði sadece seni seviyorum kelimesi deðildi
Herkes seni seviyorum diyebilirdi ama o bundan fazlasýydý
Fazlasýný hakediyordu
Adam onu tanýdýðýndan beri hiçbirþey eskisi gibi deðildi
Hatta kendiside!
Adam gözlerini kapattý ve konuþmaya baþladý
Þuan derin bir karanlýktayým
Ucu bucaðý olmayan
hiçbir ýþýðýn içeri girmeye cesaret edemediði
Asi ve yýkýcý bir karanlýðýn ortasýndayým ve orada sadece sen varsýn...
Adam gözlerini açtý ve kadýna baktý sözlerine devam etti
Biraz önce karanlýðýn ortasýndaydým ve hiç oradan çýkamayacaðýmý sandým
Fakat þimdi ne Ay ne de Güneþ’in dengi dahi olamayacaðý bir ýþýðýn aydýnlattýðý dünyadayým...
Ama ilginç olan bir durum var
Karanlýkta yanýmdaydýn ama yine de korkuyordum
’’Ya karanlýða karýþýp beni býrakýp gidersen’’ diye...
Gözlerimi açtým ve kendimi eþsiz bir ýþýðýn aydýnlattýðý dünyanýn sahibi gibi gördüm ve yine korktum!
Senden deðil ama korkularýmdan korktum!
En büyük korkum ne biliyor musun?
Ya bir gün kalbinde olmazsam
Iþýðým kararýr ve karanlýðýn ortasýnda sensiz kalýrsam?
“Sen benim karanlýðýmsýn gözlerimi kör edip kuytularýna daldýðým
beni kaybedip seni bulduðum...
Sen benim ýþýðýmsýn
günden güne dünyamý aydýnlatan,
yarýnýmý hesapsýz teslim alan...”
Varlýðýnda dahi yokluðunu yaþarken yokluðunda varlýðýn büyüyor bende
Sence sana ’’Seni Seviyorum’’ demem sana olan sevdamý anlatabilir mi?
Hüzünbaz_19
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.