BEN TÜRKİYE'YİM...

Muðlaktý gölgeler
Bense seslerden mustarip
Hünkârým, koruyaným taptýðým yüce Mevla
Aþkýn kýrbacý idi hüzün
Hüzünlü kalbimi en çok seven Rabbim.

Kök hücresiydim sözcüklerin
Kok kömürdü yaktýðým
Kokan yalnýzlýk ve zifiri karanlýk
Her sözcüktü yolu aþka çýkan
Her aþktý adeta insaný yüreði illa ki aldatan

Sevdim her canlýyý
Sindim gölgeme
Sinemde çalgý çengi
Sirenlerin dinmeyen sesi
Bir araya gelmese de iki yakam
Ben en çok Ýstanbul’u sevdim:
Elbette ya:
Düþtüðüm yola
Geçemediðim diðer yaka
Ha Asya ha Avrupa
Aslýnda ben top yekûn Ýstanbul’dum.

Moda Ýskelesi
Kalamýþ’ýn denizi
Çaðlayan gözlerim ve çýktýðým Üsküdar yokuþlarý
Boðanýn boynuzlarý
Hep de tünedim doðaya
Dosdoðru saptýðým yol çýkarken bazen yolum Bostancý’ya

Rumeli feneri Galata köprüsü
Layýðýyla Ýstanbul olmaktý hele ki kaldýn mý trafikte
Yekten savurduðum nida
Yok yere kaybolduðum TEM in arka yollarýnda
Maslak ve Beþiktaþ
Lakin ben Kadýköy kýzýydým
Tek köyüm tek memleketim Ýstanbul olsa da
Ben yurdumun her köþesini memleketim bildim
Elbet yerlisiydim sevginin
Yabancýsý olmadýðým her köy
Kapýsýndan kovulsam bile renk vermeden
Muhtarlýðýna adaylýðýmý koyduðum.

Çünkü ben Türkiye’yim
Ne çýkar Ýstanbullu olsam ya da Ýzmirli
Ya da Diyarbakýr Antalya
Gezmediðim çok yer vardý da layýkýyla görmediðim
Lakin ne zaman aþka düþsem hep de hayal ettim
Her köþeyi gezdim bir bir yüreðimle
Tavaf ettim her þehri içimde saklý pusula ile
Pusu kursa da karanlýk, gözlerimle
Deldim ben geceyi
Kardýðým kadar önümü
Arkama dönüp de bakmadým bir kere
Koruyup kollayan Rabbime
Sýðýnmanýn verdiði huzur ve güvenle.

Þehir kýzý köy kýzý
Sadýk olduðum vatanýmýn ay yýldýzý
Bencileyin bir yol
Sevip de hemhal ettiðim
Saydýðým bir bir soldan saða
Saðdýcýyým ben sevginin
Solumda atana inandýðým
Ýç sesim ne derse gözümü kýrpmadan
Yüreðime aldýðým her insan
Kaybolmaya ramak kala
Bak, nasýl da buldum yolumu
Kudretli Mevla’m hüznümle yaþayýp sevdamla yatýp kalktýðým
Çünkü ülkemdi beni aralýksýz baðrýna basan.



DOSTLARIMDAN ÝNCÝLER

Pendik,Kartal ,Göztepe bir baþkadýr sevdasý
Gezmeyenler bilemez Ýstanbul’un yarýsý
Bütün vilayetler güzeldir cennettir her yanýmýz
Görenler hayretle bakar TÜRKÝYE Vatanýmýz......TEÞEKKÜRLER SELAMET99 HOCAM


Harem’deyim yolcuyum yorgunum
Karþýda Sultan Ahmet sülüeti ilerde
gizemli Kýz Kulesi sahil yolu insan seli
yosun kokulu ýlýk ikindi eylül yeli
Ey Ýstanbul Ýstanbul bunca güzel olma
Haset eder göz eðer nazar deðerler
09. 09. 2009 H a r e m



.......TEÞEKKÜRLER EM HAKÝM ÜSTADIM



Aðrý’da varolmak
Ýstanbul’da kaybolmak
Mersin’de terleyip
Kars’ta üþümek
Trabzon’da takayla açýlmak
Hepsi Türkiye
Hepsi Türkiye’m......TEÞEKKÜRLER DENÝZ TAYANÇ HOCAM



sende unut beni Ýstanbul
arkamdan dönüp bakma
dönüp bakarsan arkamdan
aklým yine sende kalýr
iki yakaný bir araya getiremedin diye
üzülürüm yeniden
yeniden içmek isterim
fakat imkânsýzlýklar sarhoþ olmamý engeller
boþa gider
çalýnan sazlar
okunan þarkýlar........TEÞEKKÜRLER DEÐERLÝ DÜÞLER SIÐINAÐI

Sosyal Medyada Paylaşın: