LABÝRENT Eflâtunî limanda bekleyen o mavi gemi Ne geldin bana ne de sakladýn gölgemi Ben ki mavi elbiseler içinde bir yoksulluktum,yoktum... Kalbi kendinden menkûl,girdabý azap,rüzgârý meltem Labirentlerde uzanan çöl kumu Sarý papatyalarýn seni seviyorum tutkusu belki Belki de tanrý sorgusuzluðunda hançer ki en çok ben vurulurdum sýrtýmdan Uçarý bir sevincim vardý benim O ilk yazlardan,baharlardan
Kalabalýktý soframýz Panayýr yerine dönerdi sofamýz ,an be an doðan güneþle aydýnlanýrdý odalar Bir sen eksik olurdun,eksik kalýrdým senin yokluðunda Yeþil gözlerinin harelediði ay ýþýðý sonatlarýnda Sen bir ýslýk olurdun , yel deðirmenleri sana öykünürdü,sen o yalnýz kalabalýðýnda yabancý,duru izlek Ne çok sevmiþtim seni,bunu hiç kimse bilmeyecek ! 27 mart 2022 /Yavuz’a ve Leyla Teyze’ye... Sosyal Medyada Paylaşın:
mimoza2023 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.