Labirent

LABÝRENT
Eflâtunî limanda bekleyen o mavi gemi
Ne geldin bana ne de sakladýn gölgemi
Ben ki mavi elbiseler içinde bir yoksulluktum,yoktum...
Kalbi kendinden menkûl,girdabý azap,rüzgârý meltem
Labirentlerde uzanan çöl kumu
Sarý papatyalarýn seni seviyorum tutkusu belki
Belki de tanrý sorgusuzluðunda hançer ki en çok ben vurulurdum sýrtýmdan
Uçarý bir sevincim vardý benim
O ilk yazlardan,baharlardan

Kalabalýktý soframýz
Panayýr yerine dönerdi sofamýz ,an be an doðan güneþle aydýnlanýrdý odalar
Bir sen eksik olurdun,eksik kalýrdým senin yokluðunda
Yeþil gözlerinin harelediði ay ýþýðý sonatlarýnda
Sen bir ýslýk olurdun , yel deðirmenleri sana öykünürdü,sen o yalnýz kalabalýðýnda yabancý,duru izlek
Ne çok sevmiþtim seni,bunu hiç kimse bilmeyecek !
27 mart 2022 /Yavuz’a ve Leyla Teyze’ye...
Sosyal Medyada Paylaşın:

mimoza2023 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Yaralı Atlar Mevsimi Renksiz Bir Düş Uzamında Umuttur Yalnızlık Kırık Tebeşirler Yok Çiçeği Yağmur Yağsa Ah Ben Ağlasam! Adsız şiir BİR MELTEM DOĞDU,ADINI SEN KOYDUM Unutan Unutulan Tanrı// Affetmek Çocuk Firuze