Guadanya XIX

Rimbaud’nun bacýsýsýn anladým
Anladým senin sayýlýr nice tarumar bahçe
Tren garlarýnda, boþ kayýklarda geçireceðiz ayazýný gecenin
Geçireceðiz öyle deðil mi?..

Dokunma çaydanlýða, demleniyor
Ýs oluyor ötesi gözlerinin
Kanýnda binbir türlü dünyevi madde
Isýnacaðýz öyle deðil mi?..

Hayýr, bir baþka dünyaya ait deðiliz…
Ama bir baþka dünyadan geldik, o doðru…
Üçüncü dünya dediler buna nice düþünürler
Ses etmeyeceðiz öyle deðil mi?..

‘Bir tane –numaralý- dünya bileti’ demedik istasyonda
Demedik biz ‘burada inelim, baþka trene binelim’
Kollarýn dünkü gibi öyle uzunca,
Bir olacaðýz öyle deðil mi?..

Birdir, vahdet-i vücud, herþey birdedir
Birdir, sensin o dünyanýn hakimi
Kem davranmadýn bana hükmün altýnda
Böyle sürdüreceðiz öyle deðil mi?...

Sesini biriktirdim yosunlu hücrelerde
Ýsmini iþledim duvarlarýna kumdan kalelerin
Eriyorlardý, birinci dünyadayýz ya, eriyorlardý
Geri döneceðiz öyle deðil mi?..

Ol bahirde kaybettiðini ey nisa!
Suskun gözyaþlarýmýz kazandýracak sana
Nice tutkularýmýzý savurarak topraða þöyle bir
Hafifleþeceðiz öyle deðil mi?..

Behey paþalar, efendiler, kainatýn hakimleri
Tarumar etmeyin bahçemizi
Gül bahçesi dediysek dikeni de var
Teslim olmayacaðýz öyle deðil mi?

Taþra þairiyiz ikimiz de, kabul edelim bunu herþeyden önce
Yakýþmýyor elimize divit kalem, türkü söylemeli börtüye böceðe hep bir aðýzdan
Gök açýlsýn, yaðmur tamam olsun diye
Söyleyeceðiz öyle deðil mi?..

Taþýn ruhu vardýr, göðün ruhu var
Duyduðumuzda, ne gizler, neler söylerler
Çýlgýnlýk sahnesi olacak evren
Oynayacaðýz öyle deðil mi?..

Þu sandala ne zaman bineceksin…
Býrakýp o sal’ý kadim rýhtýmda
Ki ufkun enginlerine açýlacaðýz
Geriye bakmayacaðýz öyle deðil mi?..

Ama sen aðlýyorsun, aðlýyorum ben
De, hangi felaketi önceden gördük
Hayýr, bu mümkün, yanýlýyorsun, bu mümkün!
Yol’daþ olacaðýz öyle deðil mi?..

Tamada olalým herþeyden önce
Tiflis’te bir evde bir akþam vakti
Konuklarýmýz olsun, bir kýsmý þair
Raký da koyacaðýz öyle deðil mi?..

Aðlýyorsun yine, bam teli yüreðimin, aðlama
Bu dünyaya birden fazla gelmedik amma
Bu dünyada birden fazla ölmek var
Biz de öleceðiz öyle deðil mi?..

Ve bu þiir, Sarýýrmak’ta… Bu þiir diyorum, Oka Nehri’nde,
Hazar Denizi’nde batýp çýkarak, biz yokolduktan sonra
Neler anlatacak Türkmen kayýkçýya…
Tümden susacaðýz öyle deðil mi?..


30 Mayýs 2001

Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Bir Yaným Deniz Bir Yanýmda Kum: Kitaplara Girmeyen Þiirler ve Þarkýlar (1990-2000) [On One Side, Sea; On Another Side, Sand: Poems and Songs Not Published in Books].

Sosyal Medyada Paylaşın: